Waarom Trauma?
Wat maakt dat ik zo gebeten ben door het fenomeen 'Trauma' en wat is nu eigenlijk een 'trauma'?
Wel, het is niet de gebeurtenis 'an sich' die ervoor zorgt dat iemand een trauma oploopt, maar het is de IMPACT van de gebeurtenis op die persoon. Een beleving waar je geen controle over hebt en die je machteloos doet voelen. Dit is emotioneel zo zwaar belastend, dat het naar de achtergrond verdrongen wordt. Maar daarom is het nog niet 'weg' en het kan zich op tal van manieren terug aan je opdringen. Zelfs jaren na datum.
Er zijn personen die een heel zware gebeurtenis meemaken en er geen trauma aan overhouden, en er zijn er die bij wijze van spreken een val met hun fiets maken en hier een trauma van krijgen. De veerkracht die een persoon heeft is hierbij ook van tel.
Bij iemand die erg gevoelig van aard of sowieso al niet zo veerkrachtig is, zal een negatieve gebeurtenis, waarbij niet de juiste ondersteuning aanwezig was, al sneller een grotere impact hebben dan bij iemand die stevig in zijn schoenen staat.
Waarom schrijf ik nu 'de juiste ondersteuning'?
Wel, als iemand een gebeurtenis meemaakt die een zware impact zou kunnen hebben, is een juiste ondersteuning van primordiaal belang. Een geruststellende, warme, begripvolle aanwezigheid doet wonderen en kan zelfs ertoe bijdragen dat een traumatiserende gebeurtenis geen trauma veroorzaakt.
Ik werk nu al zoveel jaren met kinderen, jongeren en volwassenen, en steeds weer kom ik gedragingen en ziektebeelden tegen die door trauma en/of hechting werden veroorzaakt.
Deze draak verslaan vergt heel wat tijd, durf en moed. Met kleine stapjes, schubje voor schubje, wordt hij geveld.
Hierdoor ben ik steeds meer over beginnen lezen en studeren en dit heeft ook geleid tot heel veel A-HA Erlebnisse.
Daarom dacht ik, laat ik er maar een blog over starten. Een blog over trauma en hechting, maar ook over traumasensitief opvoeden en veerkracht. Want dat is natuurlijk ook mijn dada.
And for what it's worth: Het kan alleen maar helpen, zelfs al is het alleen mezelf ;)