SE: Het raadsel van de fysieke hergeboorte!

Toen ik een aantal jaren terug bij Maggie Kline in de opleiding 'Lichaamsgerichte Traumatherapie voor Kinderen' zat, toonde Maggie ons een filmpje over een 7 jarige jongen die gedragsmoeilijkheden had omwille van complicaties bij de geboorte. Ik herinner me nog dat hij de navelstreng rond zijn nek had en dat de mama, na een lange strijd, toch een keizersnede moest ondergaan.

Op een gegeven moment, tijdens een spelmoment met Maggie, deed de jongen daadwerkelijk een geboorte na. Het was zo intens, dat hij in zijn spel zelfs een touw rond zijn nek wilde draaien (dit werd tegengegaan). De geboorte werd helemaal in het spel nagebootst, zonder dat de jongen zelfs ook maar zou kunnen vermoeden dat het dat was, wat hij deed. Hij kroop door een tunnel en er waren allerhande obstakels die wilden verhinderen dat hij erdoor geraakte, maar uiteindelijk.. is het hem gelukt!

Daarna zijn de gedragsproblemen van de jongen weggeëbt.

Maar een paar dagen terug, jaren na datum, zat ik met mijn dochter in bad (zoals dochters en moeders wel eens plegen te doen), en plots legde ze haar voeten in mijn handen en zei ze: "Mama, ik word geboren. Jij bent aan het bevallen!", en ze begon te duwen. Het was echt een intens spel, want ze duwde echt met al haar macht om maar geboren te worden. In mijn ogen duurde het ook best wel lang, en ze kon er geen genoeg van krijgen. Ik voelde me echter fysiek niet sterk genoeg in mijn armen om haar 'er uit te kunnen duwen'. Dat gaf me tegen het einde aan een beetje een gevoel van 'unfinished business'.

Het irreële hieraan is, dat mijn dochter ook met een keizersnede werd geboren. Zij heeft dus ook geen natuurlijk geboorte kunnen ervaren.

Had zij nog behoefte aan het voltooien van een of andere motorische beweging?

Ergens is het raar, want in SE zegt men, dat het het 'afmaken van een begonnen motorische actie' is. Wij hebben haar echter bewust op 37 weken 'eruit laten halen'. Dit, omdat ik bij mijn eerste zwangerschap een spontane loslating van mijn placenta had, waardoor onze zoon zuurstoftekort heeft gehad en er een beperking aan over gehouden heeft. Er was dus geen 'begonnen motorische beweging' van haar, om een natuurlijke bevalling te volbrengen.

Zou het menselijk lichaam toch behoefte hebben aan het voltooien van de natuurlijke gang van zaken?

Het menselijk lichaam is hoedanook heel intrigerend.